Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

Κλακέτα Νο 2... πάμε...

Δεν ξέρω ποιός και άν καν κανείς παρακολουθεί αυτό το blog... Αλλά έχουν πλάκα αυτά τα περαστικά hits... Σαν να άνοιξα περίπτερο στον Γαλαξία... Κάπου εκεί που σβήνει, στην άκρη του στροβιλισμού του...
"Πού να 'ρθει ο άλλος;!!"
Εκτός αν θές να πάς μακρυά... Σε άλλον Γαλαξία... Να δείς άλλα χρώματα... σε άλλες στροφές...

[Φαντάζομαι διάλογο]

-Πφφφφφ....  Ώπ! Γειά σου!
-Γειά σας... έχω χαθεί... πώς μπορώ να βγώ στην "Μαύρη Ύλη επι τ' αυτά"; ...
-(βαθειά εισπνοή απογοήτευσης) Θα πάρεις αυτό το Κενό... απέναντί! ...και μετά κόψτο δεξιά στο τρίτο Quazar... κάπου εκεί... ξαναρώτα, μην σου βάζω πολλά. Θαααα πάρεις κάτι;
-Ε... ξέρω 'γω; ...λίγο Χιούμορ θα ήθελα!
-Έχουμε και Μελαγχολία με δώρο λίγη Ενοχή...
-Εεεε...
-...PLUS EXTRA Αυτολύπηση... Πάντα το ξεχνάω αυτό! Είμαι για τον Πούτσο!... Ά! όχι, το 'χω!
-Δεν υπάρχει Χιούμορ;
-Τι να σου πώ;... Μισό... να κοιτάξω στον μαγικό χώρο, μπροστά απο τα γόνατά μου... Α!... τί χρώμα θέλεις;
-Αχ, τί να σας πώ!; ...βιάζομαι κιόλας.
-Να προτείνω κίτρινο;
-Ξέρω 'γω; Δεν είναι του μίσους;
-Όχι καμία σχέση... μην ακούς αυτά που λένε...
-Τί είναι;...
-Είναι το χρώμα, της κίτρινης λάμπας, που απωθεί τα κουνούπια, το καλοκαίρι... του λεμονιού (ξινό) και της μπανάνας (σχήμα)... έλα πάρ' το! Πουλάει πολύ.

....(Προφανώς...) Χρειάζομαι ψυχιατρική παρακολούθηση.