Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012

Ελλάδα... Ελύτη μου & Edgar Alan Poe!

Κουράστηκα αρχηγέ...

κουράστηκα να είμαι ήρεμος,
να είμαι εκνευρισμένος,
να είμαι μάζα...
μα και συνάμα μοναδικός...
Ευτυχισμένος/δυστυχισμένος,
εντοιχισμένος... και κινητός!

Θέλω -όπως όλοι μας- να λάμψω στον τομέα μου.
Εκείνον που οι γονείς μας... διέγραψαν με μαχαίρι.
Εκείνον το δρόμο που τους έδειξες...
και ειπώθηκε:
-...κοίτα! Δεν είναι κατηφόρα!
-Μα δεν είπα κάτι τέτοιο...
-ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΗΦΟΡΑ!
-Ναι μα....
-Είναι δύσκολο!
-Μα, δεν πιστεύεις σε μένα;
-Ναι... αλλά είναι δύσκολο.
[...]
-Σε ευχαριστώ ρε μάνα,
που εναπόθεσες όλες τις...
Αμφιβολίες σου πάνω μου... (!) ;)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου